Ας ξεκινήσουμε με μια “εγκυκλοπαιδική” ενημέρωση με ποιους έχουμε να κάνουμε...
Πως η Κίνα "κατακτά" την Αφρική
Στην Μοζαμβίκη κόβουν δέντρα, στο Σουδάν τρυπούν για πετρέλαιο, στη Ζάμπια σκάβουν ορυχεία για χαλκό, στην Κένυα χτίζουν υφαντουργεία, στην Ζιμπάμπουε ψάχνουν ουράνιο, στο Κονγκό αγοράζουν κοβάλτιο κ στην Αγκόλα φτιάχνουν αυτοκινητόδρομους..... όλα αυτά με αντάλλαγμα την εν λευκώ διαχείριση των τοπικών φυσικών πόρων.
Περίπου 800 Κινέζικες εταιρίες δραστηριοποιούνται σε 36 Αφρικανικές χώρες, χωρίς σ αυτές να υπολογίζονται οι δεκάδες χιλιάδες μικροί κ μεγάλοι επιχειρηματίες που δοκιμάζουν την τύχη τους εκεί με δάνεια κ εγγυήσεις του κινεζικού κράτους.
"Αφήστε την Κίνα να κοιμάται", είχε πει ο Ναπολέων. " Γιατί όταν ξυπνήσει θα ταρακουνήσει όλο τον κόσμο". Σήμερα η Κίνα έχει ξυπνήσει και τρώει με την όρεξη έφηβου που ψηλώνει.
Η Κίνα είναι ο πρώτος καταναλωτής ξυλείας στον πλανήτη( καταναλώνει το 30% της παγκόσμιας παραγωγής) κ είναι πρώτη σε κατανάλωση ψευδαργύρου, σίδηρου, ατσαλιού, μολύβδου, αλουμινίου, χαλκού, κασσιτέρου, νικελίου, άνθρακα, βαμβακιού κ καουτσούκ.
Στο μόνο που είναι δεύτερη είναι στην κατανάλωση πετρελαίου αλλά είναι θέμα χρόνου η κατάκτηση κ αυτής της πρωτιάς.
Στην Κίνα ζουν αυτή την στιγμή 1,3 δις άνθρωποι που όλο κ περισσότεροι ποθούν να ζήσουν με το δυτικό τρόπο ζωής, δηλαδή, ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΣ.. Με λίγα λόγια η Κίνα επιθυμεί να κάνει την δικιά της βιομηχανική επανάσταση, να κάνει τους κατοίκους της ένα έθνος ευτυχισμένων καταναλωτών κ τις εταιρίες της ένα μάτσο τρισευτυχισμένων στελεχών. Αλλά αυτό είναι τόσο εύκολο? Υπάρχει η δυνατότητα σ αυτό τον πλανήτη να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο? Για να επιτευχθεί αυτό ενδεικτικά ν αναφέρουμε ότι θα χρειαζόταν μόνο για το πετρέλαιο να οκταπλασιαστεί η παραγωγή του!!!
Θα περίμενε κανείς ότι μια αχανή χώρα όπως η Κίνα να διαθέτει κ τους ανάλογους φυσικούς πόρους όπως άφθονο πετρέλαιο, ανεξάντλητα ορυκτά, τεράστια παρθένα δάση.... κ όμως αυτά δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε καν τις τρέχουσες ανάγκες της. Όσο για την λειψυδρία κ το επισιτιστικό τους πρόβλημα, από το 2007 έχουν αρχίσει κ αγοράζουν εκατομμύρια στρέμματα στο Καζακστάν, στο Σουδάν και στις Φιλιππίνες.
Αφού η ηπειρωτική Κίνα από την υπερβόσκηση, την εντατική καλλιέργεια την κλιματική αλλαγή κ άλλους λόγους είναι η περιοχή του κόσμου με το μεγαλύτερο ρυθμό ερημοποίησης των εδαφών της. Ενδεικτικά ν αναφέρουμε ότι η ΗΠΑ που έχει περίπου την ίδια έκταση λιβαδιών με την Κίνα έχει μόνο γύρω στα 9 εκ. αιγοπρόβατα η Κίνα έχει 366 εκ.. Καθώς λοιπόν, στις δυτικές κ στις βόρειες επαρχίες της Κινάς βρίσκονται συγκεντρωμένα εκατομμύρια ζώα, καταστρέφουν με την υπερβόσκηση τους το επιφανειακό στρώμα χλόης που προστατεύει τα γόνιμα χώματα. Κατόπιν ο άνεμος συμπληρώνει τα υπόλοιπα , καθώς απομακρύνει το γόνιμο έδαφος κ μετατρέπει τους παραγωγικούς βοσκότοπους σε έρημη χώρα. Οι γιγάντιες αμμοθύελλες που σηκώνονται πλέον στο εσωτερικό της Κίνας γίνονται όλο κ συχνότερες κ πνίγουν μεγαλουπόλεις μέσα στην σκόνη.
Η πολιτική ηγεσία, βλέποντας μακριά πρόσταξε "ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ" στους επικεφαλής των μεγαλύτερων εταιριών της χώρας- και με δεδομένη την κινέζικη νοοτροπία περί υπακοής , θα τρέχουν μέχρι νεωτέρας!
Το σκεπτικό ήταν απλό: η Γη δεν προβλέπεται να παρέχει τις πολύτιμες πρώτες ύλες της για πολλές δεκαετίες ακόμα, γι αυτό θα πρέπει να προλάβουν να κάνουν τις κάνουν δικές τους τους αν θέλουν να ζήσουν σαν ανεπτυγμένο κράτος ισότιμο με τ άλλα ισχυρά κράτη κ όχι να αποτελούν τον αδύναμο κρίκο του παγκόσμιου οικονομικού γίγνεσθαι.
Να η Αφρική λοιπόν.....
Η Αφρική είναι το μόνο μέρος στον κόσμο όπου οι πρώτες ύλες είναι τόσες πολλές κ τόσο διαθέσιμες. Εκεί βρίσκεται το 90% της πλατίνας, το 50% του χρυσού, το 98% του χρωμίου κ το 30% του ουρανίου. Στο έδαφος της υπάρχουν αχανή παρθένα δάση κ στο υπέδαφος κρύβονται αμέτρητα διαμάντια. Έχει περισσότερο πετρέλαιο όσο η Βόρεια Αμερική κ θα μπορούσε να παράγει το 40% της παγκόσμιας υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Πως θα "αποκτηθούν" όμως όλα αυτά?
Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας η Κίνα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο της οποίας οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί είναι πρόθυμοι να δωροδοκήσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν επιχειρηματικές συμφωνίες στο εξωτερικό. Στην ίδια έκθεση, οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής είναι οι πιο πρόθυμες να δωροδοκηθούν. Το ότι οι δύο αυτές νοοτροπίες θα ταίριαζαν σαν ερωτευμένο ζευγάρι ήταν απλώς θέμα χρόνου. Ειδικά αν λάβουμε υπ’όψιν ότι η Κίνα χρειάζεται απεγνωσμένα πρώτες ύλες και η Αφρική πρώτες βοήθειες.
Πως γίνεται το "κόλπο"
Η παγκοσμιοποίηση μάλλον προσπέρασε οριστικά το μεγαλύτερο μέρος της μαύρης ηπείρου κ οι χώρες της είναι έτοιμες να πουληθούν στον πλειοδότη, καθώς αν και στη γη τους κρύβεται σχεδόν κάθε πολύτιμο ορυκτό που γνωρίζει ο άνθρωπος, δεν έχουν τρόπο να το αξιοποιήσουν. Ο ασύλληπτος αυτός πλούτος δεν έχει καμιά αξία αν δεν φτάσει σε κάποιο εργοστάσιο.π.χ. η Ζάμπια. Κάθεται κυριολεκτικά πάνω σε εκατομμύρια τόνους χαλκού, αλλά ποτέ δεν ανέπτυξε κάποιον αποτελεσματικό τρόπο εξόρυξης, μεταφοράς, διανομής, επεξεργασίας κ διάθεσης.
Οι τιμές του μετάλλου έχουν δεκαπλασιαστεί τα τελευταία εφτά χρόνια, το 70% των κατοίκων ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας… Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Κίνα ο μεγαλύτερος χρήστης στον κόσμο
Η προσφορά της Κίνας είναι ένα μείγμα από μετρητά, επενδύσεις, φτηνά δάνεια, έργα υποδομής και πολύ λίγα λόγια. Εκεί που οι πολιτικοί θέτουν ένα σωρό προϋποθέσεις για να επενδύσουν οι Κινέζοι έρχονται και το κάνουν. Ποτέ δε θα συζητήσουν για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή την ασφάλιση των εργατών. Δεν ζαλίζουν τις κυβερνήσεις με απαιτήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν ζητούν εκλογές και κατάργηση των βασανιστηρίων(όπως κάποτε οι δυτικοί). Όλα αυτά φυσικά με αντάλλαγμα τα δικαιώματα εξόρυξης.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως λειτουργεί το σύστημα είναι η Ισημερινή Γουινέα – ένα κράτος λίγο μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο – εκεί δεν κάνουν δρόμους και σχολεία. Ο τοπικός δικτάτορας απλώς παρήγγειλε να του κτίσουν μια νέα πρωτεύουσα κάπου μέσα στη ζούγκλα. Η χώρα είναι ο τρίτος εξαγωγέας πετρελαίου στην ήπειρο, αλλά δεν έχει ούτε ένα διυλιστήριο, πράγμα που την υποχρεώνει να εισάγει ξανά το τελικό προϊόν φυσικά από τους Κινέζους!!!!
Τι γίνεται μετά?
Στα χρόνια της αποικιοκρατίας, οι αφρικανικές χώρες ήταν πολυτελείς και όμορφες. Το Μαπούτο στη Μοζαμβίκη είχε τραμ και σύγχρονο λιμάνι από το 1900. Στη Μογκαντίσου της Σομαλίας λειτουργούσε μεγάλο θέατρο και η πόλη ήταν υπόδειγμα ιταλικής ρυμοτομίας. Στην Αγκόλα η κοσμοπολίτικη και πλούσια Λουάντα ονομαζόταν «Παρίσι της Αφρικής» ως τη δεκαετία του ΄70. όμως στους ντόπιους δεν είχε μεταφερθεί η παραμικρή τεχνογνωσία. Όταν έφυγαν οι Ευρωπαίοι, το προσωπικό που απέμεινε δεν είχε ιδέα από δημόσια διοίκηση, όλα τα πόστα τα κατείχαν ξένοι. Δεν υπήρχε βιομηχανία, όλες οι πρώτες ύλες απλώς εξάγονταν, δεν υπήρχε καν εθνική συνείδηση, οι αφέντες δεν την άφησαν ποτέ να γεννηθεί. Σήμερα οι Αφρικανοί έχουν συρθεί σε μια αποικιοκρατικού τύπου συνεργασία με τον πιο ανελέητο συνέταιρο που θα μπορούσαν να βρουν. Ουσιαστικά μερικές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου χρηματοδοτούν την Κίνα που φιλοδοξεί να γίνει η πιο πλούσια.
Το ζήτημα εδώ δεν είναι αν θα έρθει η μέρα που μία οι χώρες της Αφρικής θα αρχίσουν τον αγώνα για ανεξαρτησία από τους κινέζους. Είναι ο κίνδυνος οι επενδυτές να αποχωρήσουν εντελώς και να μείνουν σκουριασμένες πετρελαιοπηγές που στέκονται πάνω σε εξαντλημένα αποθέματα, ξεκοιλιασμένα ορυχεία και κατεστραμμένες σιδηροτροχιές που θα τις ξηλώνουν οι πεινασμένοι πρώην εργάτες. Το κενό εξουσίας που δημιούργησε η αποχώρηση των Ευρωπαίων τη δεκαετία του 70 δε θα είναι τίποτα μπροστά στο κενό πλούτου που θα αφήσει η αποχώρηση των Κινέζων.
Η σημερινή οικονομική πραγματικότητα
Με τόσους εργάτες, επιχειρηματίες, διπλωμάτες, μεσάζοντες και απλούς τυχοδιώκτες που φτάνουν στην Αφρική από την Ασία για να βρουν το νέο Ελντοράντο δεν είναι έκπληξη ότι στη Νιγηρία ζουν σήμερα περισσότεροι κινέζοι από όσοι Άγγλοι στο απόγειο της αποικιοκρατίας. Στην Ισημερινή Γουινέα οι κάτοικοι αστειεύονται ότι σε λίγο καιρό θα ζουν στη μικροσκοπική αυτή χώρα περισσότεροι Κινέζοι παρά ντόπιοι.
Η Κίνα εισάγει μαλλί αλλά όχι ρούχα. Εισάγει διαμάντια αλλά όχι κοσμήματα. Δεν αγοράζει σχεδόν τίποτα που να παράγεται αλλού και αυτό «σκοτώνει» τις χώρες που αναπτύσσουν τη βιομηχανία τους. Επιβάλλει μεγάλους δασμούς σε εκείνα τα προϊόντα των αφρικανικών χώρων στη παραγωγή των οποίων δεν εμπλέκεται η ίδια. Ταυτόχρονα, η ήπειρος έχει πλημμυρίσει φτηνά Κινέζικα προϊόντα. Η ισχνή τοπική παραγωγή στραγγαλίζεται ανελέητα κάτω από εκατομμύρια τόνους πάμφθηνων ηλεκτρονικών, πλαστικών και κάθε λογής προϊόντων. Ειδικά στη κλωστοϋφαντουργία, χώρες που στήριζαν μεγάλο μέρος της οικονομίας τους σε αυτή(Ν. Αφρική, Μαυρίκιος,Νιγηρία κ.α), βλέπουν τις καταστροφικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης εισαγωγής υφασμάτων, τα οποία ευνοούνται λόγω της μεγάλης παραγωγής, των γενναιόδωρων κρατικών επιδοτήσεων από το Πεκίνο και φυσικά την απληστία των κρατικών τους υπαλλήλων.
Ο Αλ Καπόνε έλεγε ότι πετυχαίνεις περισσότερα με ένα καλό λόγο και ένα ρεβόλβερ παρά με ένα καλό λόγο μόνο του. Ο Νίξον ακόμα ο Μπρέζνιεφ και ο Ρέιγκαν χρησιμοποιούσαν ρεβόλβερ, απειλές και πραξικοπήματα. Η Κίνα ούτε μιλάει ούτε απειλεί, απλώς αγοράζει τα πάντα, από το δάσος ως τον πρωθυπουργό. Παλιά, όλα είχαν την ιδεολογία τους, σήμερα όλα έχουν την τιμή τους.
Το πολιτικό γραφείο του Κ.Κ. Κίνας είναι το ΔΣ της μεγαλύτερης πολυεθνικής του κόσμου. Ελέγχει άμεσα τις δύο μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου της χώρας (κρατικές), οι οποίες έχουν πλειοψηφικό μερίδιο στην εισηγμένη τρίτη.
Υπολογίζεται ότι 100.000.000 Κινέζοι (από τους επιχειρηματίες μέχρι τον εργάτη στα εργοστάσια της Σαγκάης) έχουν κάποια σχέση άμεση ή έμμεση με το εμπόριο της Αφρικής. Και τα αγαθά αυτά καταλήγουν κυρίως στη Δύση, η οποία αγοράζει φθηνά ηλεκτρονικά, έπιπλα, αυτοκίνητα, ρούχα, τηλέφωνα και χριστουγεννιάτικα δέντρα χωρίς να εκμεταλλεύεται τους πολίτες της, ακριβώς επειδή η Κίνα βρήκε τον τρόπο να εκμεταλλεύεται κάποιον άλλον. Η δική μας κατανάλωση στηρίζει την ανάπτυξη της Κίνας και εκείνη απλώς κάνει τη βρώμικη δουλειά. στις όχθες του Ζαμβέζη όσο εμείς χαλαρώνουμε μπροστά στην Γερμανική αλλά assembled in China πλάσμα τηλεόραση μας. Αλλά η βρώμικη αυτή δουλειά έχει τον απώτερο σκοπό της.........
Αν όλα αυτά γίνονται στην μακρινή Αφρική μπορούμε να φανταστούμε τι διαπράττεται στην γειτονιά της.
Ενδεικτικά μόνο ν αναφέρουμε ότι η εκρηκτική αύξηση της βιομηχανίας παραγωγής ξυλείας στην Κινά, που τώρα πια προμηθεύει όλο τον κόσμο με έπιπλα, ξύλινα δάπεδα, προϊόντα ξύλινων επιφανειών και άλλα οικοδομικά υλικά. Για να μπορεί να προμηθεύει τις δικές της και τις ξένες αγορές η κίνα έχει προχωρήσει σ ένα όργιο υλοτομίας έξω από τα σύνορα της, συχνά παράνομα, για να προμηθεύεται κορμούς δέντρων από την Ινδονησία , την Μιανμάρ, την Νέα Γουινέα κ τη Σιβηρία. Τώρα πια οι κινέζικες εταιρίες υλοτομίας μετακινούνται και προς τον Αμαζόνιο.
Το χειρότερο όμως αυτών είναι ότι η υλοτομία που επιτελείται στην νοτιοανατολική Ασία και την Αφρική από τις κινέζικες εταιρίες διενεργείται με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγιστοποιήσουν μια εφάπαξ συγκομιδή κορμών κ διόλου δεν τους ενδιαφέρει να μεριμνήσουν για μια αειφόρο παραγωγή ξυλείας.
Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Forest Trends, που αποτελείται από ομάδες ανθρώπων της βιομηχανίας κ της συντήρησης των δασών εκτιμά ότι με την τρέχουσα ταχύτητα υλοτομίας, τα φυσικά δάση στην Ινδονησία κ στο Μιανμάρ θα χαθούν σε μια δεκαετία περίπου. Τα δάση της Παπούα-Νέας Γουινέας θα χαθούν τα επόμενα 14 χρόνια και τα δάση της μακρινής ανατολής της Ρωσίας , αν και είναι απέραντα δεν θα ζήσουν πάνω από 20 χρόνια.
Τι σημασία έχουν όμως όλα αυτά μπροστά στο βραχυχρόνιο μεγάλο κέρδος?
Θα μπορούσαμε να μπούμε σε πιο εξειδικευμένα πράγματα κ σε πιο αναλυτικότερες περιγραφές αλλά για να μην σας κουράσω παραπάνω προς το παρόν είναι αρκετά για να πάρετε μια εικόνα
Τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από άρθρα των:
Economist, Fast Company, BBC, CNN, Forbes On Line, New York Times κ από το βιβλίο του Lester Brown “Plan B”
Η Πραγματικότητα
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν έχουν σκοπό να δαιμονοποιήσουν μια χώρα μ έναν λαό συμπαθέστατο στην συντριπτική του πλειοψηφία με μεγάλη ιστορία κ αρχαίο πολιτισμό. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε με τι πραγματικά έχουμε να κάνουμε, τι δεδομένα έχουμε
Ποια είναι η πιο αδύνατη οικονομικά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Κίνα ως εφαλτήριο για να κάνει ακόμα πιο έντονη την διείσδυση της στην Ευρώπη? Μα φυσικά οι υποφαινόμενοι, αδύναμοι κ δουλοπρεπείς πολιτικά κ οικονομικά σε κάθε μεγάλη δύναμη.
Εδώ κύριοι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ιδιωτικοποίηση όπως τόσες κ τόσες που έχουν γίνει σε επιχειρήσεις του Ελληνικού δημοσίου. Εδώ μιλάμε για κρατικοποίηση όμως όχι Ελληνική…. αλλά Κινέζικη . Δεν παραχωρούμε το λιμάνι του Πειραιά σ ένα οποιοδήποτε κράτος αλλά σ ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που γνωρίζουμε πως συμπεριφέρεται τους πολίτες του, πως εκμεταλλεύεται τους εργάτες του, που δεν δίστασε να περάσει τα τανκς πάνω από τους φοιτητές στην πλατεία Τιεν Αμεν επειδή διαμαρτύρονταν ειρηνικά για περισσότερη δημοκρατία. Ένα κράτος που η στρατιωτική, η νομοθετική, η εκτελεστική, η οικονομική εξουσία κ.λ.π. είναι όλες ένα. Γνωρίζουμε ότι η εξουσία διαφθείρει αλλά η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα. Κ αυτό το καθεστώς το κάναμε αφεντικό για να διαχειριστεί το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας κ ένα από τα σημαντικότερα της Μεσογείου.
Ήδη πλέον η Κίνα φέρεται σαν αφεντικό πριν ακόμα εγκατασταθεί κ οι διαπραγματεύσεις κ συστάσεις προς την κυβέρνηση γίνονται από τον Πρέσβη της Κίνας στην Αθήνα κ όχι από τους εκπροσώπους της κρατικής εταιρίας COSCO.
Δηλαδή για την Κίνα αποτελεί εθνικό θέμα κ δεν έχει σχέση με ιδιωτικοποίηση όπως ευαγγελιζόμαστε.
Εμπορικό Επιμελητήριο Μεσσηνίας
Είχαμε την τιμή να είμαστε το πρώτο κ μοναδικό μέχρι στιγμής επιμελητήριο της χώρας που καταγγείλαμε την απεργία των λιμενεργατών ενάντια στην COSCO σαν παράνομη κ καταχρηστική. Αντί λοιπόν οποιοδήποτε άλλων επιχειρημάτων για τις συνέπειες των Κινέζικων προϊόντων στην Ελληνική κ όχι μόνο οικονομία σας καλώ να διαβάσετε το ντοκουμέντο- ανακοίνωση του επιμελητηρίου Μεσσηνίας πριν από λίγους μήνες (την οποία επισυνάπτω).
Το επιμελητήριο μας λοιπόν εκφράζει την αγανάκτηση του για την “επέλαση” των κινέζικων προϊόντων που έχουν κατακλύσει την Ελληνική αγορά κ μετά πάει στα δικαστήρια τους εργαζομένους που αγωνίζονται(έστω κ για προσωπικούς λόγους, δεν εξετάζουμε αυτό εδώ) για να μην έρθουν ακόμα περισσότερα κ φθηνότερα κινέζα προϊόντα - κ όχι μόνο- στην χώρα.
Διακρίνεται μια αντίφαση εδώ? Και όμως όλα εξηγούνται….
Πριν εξηγήσουμε κ με αφορμή την επιστολή του επιμελητήριου Μεσσηνίας προς όλα τα αρμόδια όργανα να εκφράσουμε τον προβληματισμό κ την απορία μας την στιγμή που στενάζει ο επιχειρηματικός κόσμος από τα κινέζικα προϊόντα πριν ακόμα εγκατασταθούν στο οι Κινέζοι στο λιμάνι άραγε τι θα επακολουθήσει μετά?
Όσο για την αντιφατική συμπεριφορά του εμπορικού επιμελητηρίου Μεσσηνίας. Απλά να σας αναφέρουμε ότι ο κ Κωνσταντακόπουλος- ο οποίος έχει βραβευτεί ουκ ολίγες φορές από το επιμελητήριο για την προσφορά του στην Μεσσηνία- είναι προσωπικός φίλος με τον πρόεδρο του επιμελητηρίου αφού τους ενώνουν κοινά οικονομικά συμφέροντα λόγω ΠΟΤΑ κ των παράπλευρων επιχειρήσεων αυτής αλλά το κυριότερο για όσους δεν γνωρίζουν είναι ότι ο στόλος του κ Κωνσταντακόπουλου δουλεύει αποκλειστικά με την εταιρία COSCO
Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια…..
Η καταστροφή της Μεσσηνιακής γης με την ΠΟΤΑ των 4 γήπεδα γκολφ κ τις 250 πισίνες όπως μπορείτε να καταλάβετε γίνεται με χρήμα που έχει βγάλει ο καπετάν Βασίλης από την εξυπηρέτηση των Κινέζικων συμφερόντων.
http://www.eytrofia.gr/index.php/companies/45-2009-02-23-11-35-16/383-2009-03-18-08-42-00.htmlΣτο τέλος-τέλος για να μην θεωρηθούμε κ εμπαθείς ας δεχτούμε ότι στο θέμα του λιμανιού καλά κάνουν οι Κινέζοι αφού κοιτούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό για την χώρα τους να προασπίσουν τα εθνικά του συμφέροντα το θέμα είναι, εμείς τι κάνουμε?
Γιατί δεν μιλάει κανένας για όλα αυτά?
Είναι πολλά τα λεφτά……
Μίλησε ο Γ. Παπανδρέου όταν ήταν αντιπολίτευση για “αποικιοκρατική συμφωνία” κ ότι θα την έσπαγε μόλις γινόταν κυβέρνηση. Τώρα δεν είδα δεν ξέρω τίποτα.
Αυτό που αναρωτιούνται κάποιοι είναι: θέλει κ δεν μπορεί ή μήπως δεν θέλει ?
Ας μην το αναλύσουμε κ αυτό κ σας κουράσουμε εμείς απλά παραθέτουμε στοιχεία.
Ο πρώην πρωθυπουργός κ Κ.. Καραμανλής είναι αλήθεια ότι σχεδόν μόνος του χειρίστηκε το ζήτημα της εκχώρησης του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική Cosco. Σήκωσε στις πλάτες του όλο το βάρος αυτής της συμφωνίας με τη βοήθεια ελλήνων επιχειρηματιών και εφοπλιστών και τη φροντίδα δύο υπουργών του.
Κίνα 2006. Ομιλία Καραμανλή μετά την επαφή με τον κινέζο πρόεδρο:
«...Όσον αφορά τον τομέα της ναυτιλίας, συμφωνήσαμε να υποστηρίξουμε τη συνεργασία μεταξύ λιμένων και ναυτιλιακών επιχειρήσεων των χωρών μας, καθώς και να αξιοποιήσουμε τα λιμάνια μας ως διαμετακομιστικά κέντρα προώθησης των προϊόντων μας σε γειτονικές χώρες». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, τότε, ο πρωθυπουργός και είναι προφανές ότι δεν εννοούσε ότι ο ΟΛΠ θα αγοράσει το λιμάνι της Σαγκάης. «Μετά τις επαφές του κ. Καραμανλή θεωρείται βέβαιο ότι οι Κινέζοι θα δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση των ΟΛΠ και ΟΛΘ που προγραμματίζει ήδη η κυβέρνηση» («Το Βήμα» 22/1/2006).
Στην ιστορική, όπως αποδεικνύεται, συνάντηση συνόδευαν τον πρωθυπουργό πλήθος εφοπλιστών κ επιχειρηματιών. Τα τελευταία χρόνια περισσότεροι από 60 έλληνες εφοπλιστές έχτισαν πλοία στην Κίνα και εγκαινίασαν παράλληλες πολυσχιδείς ναυτιλιακές δραστηριότητες με την Ασιατική υπερδύναμη. Ύστερα από το ράλι των τιμών των προϊόντων (commodities) στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές κ την ανάλογη αύξηση των ναύλων οι ¨Έλληνες εφοπλιστές έβγαλαν πραγματικά πάρα πάρα πολλά χρήματα!!!! Βέβαια αυτό δεν έφερε έσοδα στα δημόσια ταμεία αφού τα περισσότερα από αυτά τα πλοία δεν έχουν ελληνική σημαία.
Εύκολα μπορεί να καταλάβει κάθε κοινός νους- κ επειδή το πολύ χρήμα τυφλώνει κ ως γνωστόν δεν έχει πατρίδα- τις πελατειακές σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ Κίνας κ Ελληνικού εφοπλιστικού λόμπυ για το “κοινό τους συμφέρον”…. Κ αλήθεια ποιος μπορεί να τα βάλει με αυτούς?
Γι αυτό δεν πρόκειται να ακούσετε ποτέ κ από πουθενά την αλήθεια γιατί το εφοπλιστικό λόμπυ με τα χρήματα που έχει βγάλει έχει εισχωρήσει παντού όλοι τους έχουν “ανάγκη και κανένας δεν σκοπεύει να τους πάει κόντρα.
OΛΠ
Ο ΟΛΠ παρόλο την κακοδιαχείριση κ τα προκλητικά προνόμια που έχαιραν κάποια ομάδα λιμενεργατών έβγαζε κέρδη. Από τις ελάχιστες δημόσιες επιχειρήσεις που δεν πλήρωνε ο Έλληνας φορολογούμενος για την λειτουργία του.
Τι ήθελε? Μια πολιτική απόφαση για ένα νοικοκύρεμα κ εκσυγχρονισμό όχι ιδιωτικοποίηση(κρατικοποίηση στην ουσία αλλά σε άλλο κράτος), μπροστά στο βραχυχρόνιο κέρδος κ τα ατομικά τους συμφέροντα κάποιοι φαίνεται ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν πέρα από το δάκτυλο τους.
Τώρα τοποθετήθηκε γενικός διευθυντής για να συζητήσει με την COSCO o κ. Ανωμερίτης, προσωπικός φίλος του κ Κωνσταντακόπουλου, ο οποίος Κωνσταντακόπουλος είναι προσωπικός φίλος του κ Γουέι Τζιαφού πρόεδρου της COSCO κ μέλος της κεντρικής επιτροπής του Κουμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Ο κ Γουέι καταφθάνει στις 14 Νοεμβρίου στην Αθήνα για διαπραγματεύσεις…..
Χωρίς σχόλια!.
(Για ότι ισχυριζόμαστε έχουμε αποδείξεις να καταθέσουμε εφόσον μας ζητηθούν κ δεν αναφέρουμε τίποτα μη διασταυρωμένο)
Η Ελλάδα σήμερα…. η Ευρώπη αύριο
Το σίγουρο είναι ότι μετά από αυτήν συμφωνία η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ίδια.
Οι Κινέζοι που έρχονται ήδη ως εργάτες , μικρομαγαζάτορες, βιοτέχνες , μεταπράτες είναι οι νόμιμοι κ μάλιστα οι μόνοι νόμιμοι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ύστερα από συμφωνία που έχει υπογράψει η Κομισιόν με το Κινεζικό κράτος.(αλήθεια γιατί μόνο αυτοί κ όχι κ από άλλες χώρες?) Η ποσόστωση που μιλάει η συμφωνία είναι για κάθε χώρα ξεχωριστά ή συνολικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση?
Ετοιμαστείτε λοιπόν για την Chinatown που δημιουργείται ήδη στο κέντρο της Αθήνας με ότι συνεπάγεται αυτό….εργατικότητα, οικονομία κ φυσικά κινέζικη μαφία.
1) Γιατί το ΠΑΣΟΚ που επικαλείται την διαφάνεια τι διαπραγματεύεται αυτή την στιγμή με την COSCO? Aπό αυτά που έχουν διαρρεύσει γνωρίσουμε ότι εκτός από την σκανδαλώδεις απολαβές φορολογικών προνομίων στην ΣΕΠ ΑΕ ανατίθεται στην εταιρία η προστασία της εθνικής (!) ασφάλειας κ δημόσιας τάξης του χώρου. Ενώ της δίνεται κ η δυνατότητα να παίξει τον ρόλο ρυθμιστικής αρχής στην Ελληνική επικράτεια καθώς θα μπορεί να ρυθμίζει θέματα προτεραιότητας άφιξης πλοίων. Θα μπορεί άραγε ένας υπάλληλος να κάνει κάποιον έλεγχο για το αν τηρούνται οι οποιοδήποτε όροι? Θα είναι τόσο εύκολο όταν θα έχεις από πάνω το πιο σκληρά καπιταλιστικό(στα χαρτιά κουμμουνιστικό)αλλά κ ισχυρό κράτος του κόσμου?
2) Μέσα στην συμφωνία υπάρχει ο όρος για εισαγωγή προϊόντων χωρίς φορολόγηση?
3) Όταν στον Πειραιά θα φτάνουν εμπορεύματα από την Κίνα(αλλά κ από άλλες χώρες βαφτισμένα κινέζικα), κ διοχετεύονται στην Ελληνική αγορά (αλλά κ σε ολόκληρη την Βαλκανική κ ΕΕ) πόσα αγροτικά ή βιοτεχνικά ελληνικά θα μπορούν να σταθούν?
4) Γνωρίζετε ότι κάθε Κινέζικη επιχείρηση στο εξωτερικό επιδοτείται από το κράτος? Ήδη έχουν φτιάξει το δικό τους δίκτυο καταστημάτων, λιανοπωλητών, σουπερ μάρκετ. Αύριο θα επεκταθούν σε κάθε είδους επιχειρήσεις(οικονομικές, εμπορικές, μεταφορικές κ.τ.λ.) με δικούς τους φυσικά εργαζομένους, πως θα μπορέσουν οι Ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν λυγίσει ήδη κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης ν αντέξουν αυτό τον ανταγωνισμό? Είναι γνωστό ότι όποιος ελέγχει το εμπόριο ελέγχει την οικονομική ζωή
5) Οι Ευρωπαίοι μπορεί να κάνουν προς το παρόν το “κορόιδο” γιατί περιμένουν να πουλήσουν αυτοκίνητα κ.α. καταναλωτικά αγαθά στην Κίνα τώρα που αναπτύσσεται εμείς τι έχουμε να κερδίσουμε? Μήπως θα πουλήσουμε λάδι? Ήδη η μονοκαλλιέργεια της ελιάς φαίνεται να έχει τελειώσει ή μήπως τουρισμό? Δηλαδή νέες ΠΟΤΑ ή αλλιώς οφέλη για λίγους? Με τα στοιχεία του 2008 είχαμε έλλειμμα στο εμπορικό μας ισοζύγιο απέναντι στην Κίνα της τάξεως των 2 δις 327 εκ. ευρώ. Αύριο που θα είναι μέσα στο σπίτι μας πόσο θα είναι? Μήπως τελικά το λιμάνι θα επιταχύνει την κατάρρευση της χώρας κ την διάλυση του οικονομικού της ιστού?
Εμάς σαν Οικολογικό Πράσινο κίνημα, ποιες είναι οι θέσεις μας τουλάχιστον για τα παρακάτω?
-Για στροφή στα τοπικά προϊόντα
-Για δίκαιο εμπόριο (άλλη μεγάλη ιστορία που κανένας δεν την αναφέρει)
-Για ισόρροπη ανάπτυξη όλων των χωρών
-Για ίσα δικαιώματα απέναντι στους μετανάστες όλων των χωρών
- Για τα χαμηλής ποιότητας, υψηλής τοξικότητας, επικίνδυνων κ εύκολα αναλώσιμων κινέζικων καταναλωτικών προϊόντων(πολλών από αυτών μιας χρήσης) που κατακλύζουν την αγορά κ τους σκουπιδότοπους της χώρας?
…………………………………………………………………………………………
Κλείνοντας θα θέλαμε σαν Οικολόγοι Πράσινοι Μεσσηνίας να αναφέρουμε ότι πρέπει κάθε κόμμα πρέπει να ξέρει το θέμα γιατί πως μιλάμε για αγροτικά ή βιοτεχνικά προϊόντα κ.τ.λ. για πράσινη ανάπτυξη και πράσινη οικονομία, αν δεν ξέρουμε τους όρους του ευρωπαϊκού κ διεθνούς εμπορίου?
Στην ουσία δεν είναι θέμα για το λιμάνι αλλά για το εμπόριο κ για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας. Αφορά όλο τον πλανήτη… κ τους οικολόγους αφορά όλος ο πλανήτης κατ εξοχήν…..
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
10/11/09
Κυρ Σεπ 26, 2010 3:28 pm από 
